Hamza Taşı Efsanesi
Hamza Taşı Efsanesi:
Karadeniz’in üzerinde insan yaşamına elverişli tek
adası Giresun Adası’dır. Bu ada Gemilerçekeği mahallesinin tam
karşısında yer alır. Karadeniz’in üzerinde insan yaşamasına uygun tek adası
olan bu adayla ilgili olarak birçok hikâye anlatılmaktadır. Bu hikâyelerden
biri de adanın doğusunda bulunan ve hemen hemen bütün Giresunlular tarafından
bilinen bir taşla ilgilidir. Memleketimizdeki birçok taş gibi bu taşın da
ismiyle ilgili olarak ilginç bir hikâyesi vardır.
Çocukları olmayan bir karı-koca mayıs ayının yedisinde
Aksu deresine giderler. Derenin denize döküldüğü yere gelip yedi çift taşı suya
atarlar. Orada abdest alıp büyük bir sacayağının üzerinden atlarlar. Sonra bir
sandala binip adanın etrafını yedi defa dolaşırlar. Adaya çıkıp orada bulunan
bir taşın etrafında da yedi defa dolaşıp oradaki bir suda ellerini yüzlerini
yıkarlar. Bu işi de bitirdikten sonra aynı sandalla karaya çıkarlar.
Evlerine gelince Allah’a yalvarırlar, kurban keserler.
Duaları kabul olur. Bir yıl geçmeden nur topu gibi bir erkek çocukları olur.
Sevince boğulan anne-baba çocuklarının adını Hamza koyarlar.
Kerametin taşta olduğuna inanan halk, çocuğun adından
dolayı adadaki bu taşa Hamza Taşı adını verirler. Bugün bile
çocuksuz aileler bu taşı ziyaret edip, dualarının kabul olması için Allah’a
yalvarırlar.
I.SAHNE
Aliye:Ömer saa bi şey diyecem.
Ömer: Sus,sus Aliye.Biliyom ne
diyeceni.Daha varmadığımız gapı mı galdı. Daha uğraşamam ben olmisa olmidur.
Aliye:Ne biliyon ne diyecemi de hemen
celallenin.
Ömer:Neymiş de bakim hadi.
Aliye:Bi dene hoca var diilar.Nefesi çok
guvvetliymiş.Baa inanmisan Yusuf’a sor.
Ömer:Ne hacısı hocası gafii mi yedin sen?İşimiz
hacıya hocaya mı galdı.
II.SAHNE
Aliye:Arife,ikna edemim Ömer’i.
Arife:Ne yapcuk u zaman?Hocaya haber saldım
gelsinler dii.
Aliye:Az Yusuf’a söyle de bi de o gonuşsun
gözünü sevim.
Arife:Tamam,tamam.Sen meraklanma derim ben
Yusuf’a gonuşur ununla.
III.SAHNE
Arife:Yusuf,şu gardaşınla gonuş da Bekir
emiye gitmeye ikna et.Aliye çok isti gız napsın tek umudu bu hoca daha
aramadığı adam,çalmadığı gapı kalmadı.
Yusuf:Yarın gavede gonuşurum ben
ununla.Emme ikna olur mu bilemem.
Arife:Sen ikna edersin unu.Senden başkasını
dinlemez.
IV.SAHNE
Yusuf:Selamun aleyküm ahali
Kahvedeki köylüler:Ve aleykümselam.
Yusuf:Nasılsın Horoz Ali?
Ali amca:Eyiyim eyi Deli Yusuf.Sen nassın?
Yusuf:Ben de eyiyim emi. Ömer bu akşam bize
gelin saa bi şey diyecem.
Ömer:Hayırdır?Burda de bakim.
Yusuf:Burda ulu orta yerde olmaz.Gel disam
gel.
Ömer:Tamam eyi madem gelirük.
V.SAHNE
Ömer:Yav siz gafayı mı yediniz?Olmi işte
olmi vermi Allah. Bıktım hacısından
hocasından.
Yusuf:Yav sen bi git hele.Bu sefer de
olmazsa söz daha ağzımızı açmicuk.
Aliye:Söz Ömerim bu da son valla billa son.
Arife:Ömer ağabey baksana nasıl üzüli
Aliye.Ölür müsün bi kere daha gitseniz.
Ömer:Eyi.Hadi gidelim bakalım.Emme bu da
son.Daha beni haburdan horaya götüremezsiniz.
VI.SAHNE
Ömer:Selamun aleykum Bekir Emmi.
Bekir hoca:Ve aleykümselam.Oturin bakim
şöle.Havva gızım gel az buraya.
Havva:Buyur baba.Ne istin?
Bekir hoca:Misafirlerimize çay goy.
Havva:Tamam baba.
Bekir hoca:Deyin bakim derdinizi.
Ömer:Bekir emi bizim dört senedir çocumuz
olmi.Verici Allah elbette emme senin de duanı istemeye geldük.
Bekir amca:Dur gızım hemen ağlama.Şimdi beni eyi
dinlen. Bilinuz şimdi Mayıs yedisi zamanı.Yarın oğlum Hasanla Aksu deresine
varın.Bismillah çekip dereye yedi dene daş atın.Sonra Hasan’ın getürdüğü sacın
üstünden yedi kere atlayın. Bi dene gayıkla adaya varın. Yedi kere adayı
turlayın.Orda bi dene Hamza daşı var yedi kere de etrafında döne gene daşa
dokunun. Ben de size dua edecem. Duacı biziz verici yaradan.
Aliye:Allah razı olsun emi.
Ömer:Allah razı olsun.Borcumuz nedür?
Bekir amca:Borcunuz yok.Allah işiyle ticaret
olmaz.Duymamış olim.Bi fakir sevindürün yeter.
Havva:Buyrun çaylarınız.
Ömer:Sağol bacım
VII.SAHNE
Hasan:Selamun aleyküm.
Ömer ve Aliye:Aleyküm selam.
Hasan:Önce siz babamın dedüklerini
yapın.Sonra haburdan bi gayık kiralayıp gidelim.
Ömer:Tamam gardaşım.
Aliye:Ömerim beşini sen at ikisini ben
atim.
Ömer:Tamam bakalım.
Hasan:Sırayla sacın üstünden atlayın.
Ömer:Bu da tamam. Haydin gayıkçı bulalım.
Hasan:Gel şu siyah gavuklu adama bi
soralım.
Ömer:Olur gardaşım.
Hasan:Selam emice.
Kayıkçı:Ve aleykümselam.
Ömer:Emice bize gayık lazım adayı turlicuk
yedi kere. Bi Hamza daşı varmış adada onu da bulmamız lazım.
Kayıkçı:Olur hallederük. Siz paradan haber
verin.
Ömer:Para sıkıntı değil gardaş. Elinin
emeğini verürük.
VIII.SAHNE
Ömer:Sağol gardaşım seni de yorduk.
Hasan :Olur mu hiç gardaş.
Ömer:Var mı bi isten arzun?
Hasan:Yok sağolasın bi oğlun olur da adını
Hasan goyarsan ödeşirük.
Ömer:Çocuk olsun da adını ne istisan
goyaruk.
IX. SAHNE
2 AY SONRA..
Aliye:Ömer gendimi hiç eyi hissetmim.
Ömer:Noldu Aliye hayırdur?
Aliye:Bilmim midem çok bulani.Beni bugün
dokdura bi götürsene.1 haftadır böyle.
Ömer:Tamam giderük.
X.SAHNE
Ebe:Gözünüzaydın.Hamilesin Aliye hanım.
Aliye:Uyyy sen ne din İpek hemşire.Essah mı
diin?
Ömer:Ey gidi Hamza daşı,ey gidi Yüce
Rabbim gurban olduğum Rabbim şükürler olsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder